Niektórym zabawa z dzieckiem kojarzy się z czasem straconym. Często przyczyną jest nieumiejętnośc przystosowania się do tych zabaw. Dzieci mają swój wymyślony świat zabawek, w którym chcą aby rodzice brali udział. Denerwują się wtedy jeśli nie spełniamy ich oczekiwań co do udawania kogoś, lub nie satysfakcjonują ich nasze umiejętności zabawy ich ukochanymi przedmiotami. Rodzic wracając zmęczony z pracy często odmawia dziecku w zabawie, ignorując jego błagania i prośby. Patrząc na rzeczy, które ma do zrobienia nie wyobraża sobie dodatkowego czasu na zabawę z dzieckiem. Jest to jedna z najczęstszych przyczyn odmawiania dzieciom wspólnych chwil. Trzeba jednak pamiętać, że wspólna zabawa jest budowaniem więzi między dzieckiem, a rodzicem. Zbliżamy się do swojej pociechy, a ona widzi w nas rodzica, przyjaciela i towarzysza zabaw. Dorośli są potrzebni dzieciom, ponieważ poświęcony dla nich czas sprawia im radość. Po pewnym czasie sam rodzic poczuje zadowolenie z zabaw. Uczy się wraz z dzieckiem cieszyć z małych rzeczy i fantazjować. Warto poświęcić chociaż kilka chwil dla swojej pociechy. Zapewniamy przez to sobie i dzieciom wspaniałe wspomnienia, być może w przyszłości przekazywane z pokolenia na pokolenie. Jest to też doskonała forma relaksu, przy nawale zadań w pracy i w domu. Jeśli nie bawimy się ze swoim dzieckiem to tak naprawdę go nie znamy. Bo kiedy możemy zaobserwować jego zachowania, jeśli nie podczas zabaw. Nie zawsze muszą to być zabawy mające na celu edukację. Spontaniczność też jest dobra.
